DNA, huid en veroudering
ONS VEROUDERINGSPROCES WORDT VOOR 60% GENETISCH BEPAALD
Recente wetenschappelijke onderzoeken hebben genen geïdentificeerd die betrokken zijn bij het verouderingsproces van de huid.
DNA EN DE HUID
De invloed van onze genen op ons uiterlijk en het verouderingsproces van onze huid, wordt steeds duidelijker. Recent onderzoek heeft aangetoond dat ons verouderingsproces voor 60% wordt bepaald door onze genen en dus onze zichtbare leeftijd beïnvloedt.
Ook is er vastgesteld dat er ongeveer 1500 verschillende genen betrokken zijn bij dit huidverouderingsproces. Deze genen zijn onder andere verantwoordelijk voor het hydratatieniveau, de textuur en de elasticiteit van de huid.
Een gen is een eenheid van erfelijk materiaal waarmee erfelijke eigenschappen worden doorgegeven aan het nageslacht. Genen zijn onderdeel van chromosomen en bestaan uit stukken DNA. Alle genen bestaan uit 2 delen: een kopie van de vader en een kopie van de moeder.
De informatie in genen wordt gebruikt om RNA en eiwitten te produceren. Dit zijn de bouwblokken voor cellen die worden gebruikt voor de constructie van de celorganellen. In dit proces wordt bepaald welke eigenschappen je erft en of je dus blond of bruin haar hebt, blauwe of bruine ogen ...
Hoe beïnvloeden onze genen het uiterlijk en de conditie van onze huid?
- Een van de belangrijkste factoren In het verouderingsproces is hydratatie. Het type collageen dat ons lichaam produceert en opdaardoor de structuur en het uiterlijk van onze huid bepaalt. Er bestaan variaties in de genen die het collageen produceren, bijvoorbeeld in de enzymen die het collageen herstructureren. Kleine variaties in deze genen produceren verschillende soorten collageen, bijvoorbeeld losser collageen of juist collageen met een resistente structuur. Mensen met genen die een sterkere collageenstructuur hebben, zullen minder snel aanleg voor rimpels hebben dan mensen met een lossere collageenstructuur.
- Weerstand tegen oxidatie en vrije radicalen. Er zijn genetische varianten die antioxidantenzymen produceren die meer of minder krachtig zijn. Je weerstand tegen oxidatie en vrije radicalen wordt dus bepaald door de genetische variant van deze antioxidantenzymen die jouw DNA bevat.
- Verschillende versies van de genen voor aquaporlnes. Aquaporines zijn kanaaltjes die zich in de celwand bevinden en die het cellulaire waterniveau reguleren. Aquaporines zijn dus belangrijk voor de hydratatie van de huid. Er bestaan meer en minder krachtige versies van deze kanaaltjes, met als gevolg dat deze variaties in de genen voor een verschil zorgen in het hydratatieniveau van de huid.
- Genen die betrokken zljn blj huldverouderlng door de zon: Wetenschappers hebben onlangs een genvariant ontdekt die de huid grotere weerstand blijkt te bieden tegen veroudering door blootstelling aan zonlicht. Dit mechanisme wordt nog niet goed begrepen, maar er schijnt een verband te zijn met de regulering van ontstekingen. Personen met een bepaald type gen zouden daardoor resistenter zijn tegen zon-UVstralingen waardoor ze minder snel huidveroudering door blootstelling aan de zon vertonen.
NATUURLIJKE VEROUDERING
Het leven is een opeenvolging van verandering en de huid is daar het bewijs van. De huid is slachtoffer van alle externe en interne invloeden die haar beïnvloeden: onze genetische opmaak, de zon, het weer en onze eigen slechte gewoonten ... Ook wordt de huid dunner en merkje dat het vetgehalte afneemt, waardoor de huid droger en minder zacht aanvoelt. Deze veranderingen van de huid zijn de meest zichtbare tekenen van veroudering.
Maar wat gebeurt er precies?
Naarmate je ouder wordt, gaat de celdeling trager. Er wordt minder bindweefsel en collageen aangemaakt waardoor de huid verslapt en rimpels zichtbaar worden. Tijdens dit proces wordt de epidermis steeds dunner wat de huid kwetsbaarder maakt. De lederhuid verandert ook; het aantal bloedvaten in de huid neemt af. Rimpels zijn een natuurlijk verschijnsel bij het verouderen van de huid en worden vaak ingedeeld in twee categorieën:
Fijne lijntjes: Een fijn lijntje ontstaat vaak door mimische expressie en gaat ook weer weg bij het ontspannen van het gelaat. Maar een fijn lijntje kan zich gaan vormen in een rimpel bij het veelvuldig samentrekken van de huid door het maken van expressies. Dit doet het collageen afbreken en hierdoor komt een huidverzakking als gevolg. Fijne lijntjes zijn meestal zichtbaar op het voorhoofd, tussen de wenkbrauwen, rondom de mond en ogen.
Diepe rimpels: een diepe rimpel is een plooi of een zichtbare verdieping in de huid. Rimpels treden op als de huid minder collageen bevat. Rimpels zijn vaak zichtbaar rondom de kaken en zorgen voor het optreden van een dubbele kin en vormen ook wallen onder de ogen.
Er zijn verschillende mechanismen die betrokken zijn bij het ontstaan van rimpels:
De beweging van de spieren: De huid is continu in beweging door de spieren die eronder liggen. Deze micro-contracties helpen bij de vorming van fijne lijntjes en rimpels omdat de huid zich continu spant en ontspant.
Wijziging in de bestanddelen van de dermis: intrinsieke veroudering en veroudering die wordt veroorzaakt door externe factoren. Hierbij gaat het voornamelijk over huidveroudering door de zon die de samenhang tussen de lederhuid en de opperhuid veranderd.
Wijziging in de bestanddelen van de dermis: intrinsieke veroudering en veroudering die wordt veroorzaakt door externe factoren. Hierbij gaat het voornamelijk over huidveroudering door de zon die de samenhang tussen de lederhuid en de opperhuid verandert.
Onze genetica, DNA, milieu, levensstijl en hoe we voor onze huid zorgen, zijn allemaal van invloed op het verouderingsproces van onze huid. Maar we kunnen wel stappen ondernemen om de huid te helpen gezond en fris te blijven. Weten hoe je voor je huid moet zorgen en op tijd beginnen met een verzorgingsroutine is van groot belang om het verouderingsproces te vertragen en de effecten te monitoren.
